Jacob Lentz

Jacobus (Sjaak) Lambertus Lentz (Den Haag, 23 juli 1894 – aldaar, 18 augustus 1963) was een Nederlandse ambtenaar en collaborateur die een belangrijke rol heeft gespeeld bij de ontwikkeling van het bevolkingsregister en het persoonsbewijs, voor de Duitse bezetter van essentieel belang voor de maatschappelijke beheersing van de Nederlandse bevolking. Hij speelde ook een hoofdrol in de uitvoering van de aanmeldplicht voor Joden. Hiermee zorgde hij ervoor dat de Duitsers de identificatie en daaropvolgende segregatie, wegvoering en uiteindelijke vernietiging van het Joodse volksdeel konden realiseren. Hij voerde dit alles uit onder verantwoordelijkheid van secretaris-generaal van het ministerie van Binnenlandse Zaken Karel Johannes Frederiks, maar de opdrachten kwamen uiteindelijk van de Duitse bezettingsmacht.

Na de Tweede Wereldoorlog werd hij tot drie jaar gevangenisstraf veroordeeld. Door Wikipedia aangeleverd