Phi

Phi (fi, , nw.gr. φι, pisana Φφ lub ϕ) – dwudziesta pierwsza litera alfabetu greckiego. W greckim systemie liczbowym oznacza liczbę 500.

Dawniej w języku polskim (tj. od XIII do I połowy XVI w.) ''phi'' używano do oddania samogłoski nosowej (samogłosek nosowych), ze względu na brak odpowiedniego znaku w alfabecie łacińskim: * φ („o wąsate”) – występujące w „Kazaniach świętokrzyskich”: ''Ta sloua pise mφdry Salomon''. * ϕ („o rogate”; zobacz też Ꟁ, oraz znaku zbliżonego do cyrylickiego ''онъ''/''onŭ'', czyli tzw. „okrągłej omegi” – ѻ) – występujące w „Psałterzu floriańskim”: ''Slaw''ϕ'' krolewstwa twego powedz''ϕ'', y mocz twoy''ϕ'' molwycz b''ϕ''d''ϕ (Ps 144, 11). Źródło: Wikipedia